Gelukkig hoeven we ons over de vraag hierboven niet druk te maken, zowel visums als visa is toegestaan (volgens meervoudvan.com)

Ook bij de aanvraag van de visums merkten we dat we in een andere cultuur beland zijn. Voor het aanvragen van een visum voor Ghana moet je online een aanvraagformulier invullen. Daarbij moet je een pasfoto uploaden van 51x51 mm. Dus zelf maar een beetje aan de slag gegaan met de camera en een fotobewerkingsprogramma en op hoop van zegen de formulieren online ingediend en een afspraak ingepland. Op naar Den Haag

Naar de afspraak moet je dat formulier wel afgedrukt meenemen, met paspoort, brieven en tickets. Omdat we niet allemaal op dezelfde dag beschikbaar waren was er één afspraak een dag later gepland. Voor de zekerheid hadden we daarvan wel alle papieren meegenomen, maar hoe groot is de kans dat je een visum krijgt voor iemand die er niet zelf bij is?

Aangekomen bij de ambassade overhandigde ik per ongeluk eerst de afspraakbevestiging van een dag later. De dame achter het loket keek een beetje vreemd. Zeker toen ik vertelde dat ik de rest van de papieren ook bij me had. Want zo werkt het niet.

Tot ze ineens een opmerking maakte dat het dan voor de vierde wel veel tijd zou kosten om naar Den Haag te komen. En of ik echt alles bij me had. Nou, vooruit dan maar.

Door naar de wachtruimte waar we alvast konden wennen aan de Ghanese temperaturen. En je hebt wel een afspraak, maar dat zegt niet zoveel. Gelukkig waren we kort na openingstijd, dus liep het niet veel uit en konden we ons melden bij een man achter een glazen wandje die alle papieren graag geordend aangeleverd wilde hebben. Toen bleek dat de jongste 17 is en we een visum aanvroegen voor vrijwilligerswerk was dat wel een probleem. Onder de 18, dus dat is kinderarbeid. En dat is niet toegestaan. Oké...en nu? Er werd iets onverstaanbaars gemompeld, ik kon 240 euro afrekenen en door naar het volgende loket.

Daar werd allereerst een briefje door het raampje geschoven. 7 juni afhalen tussen 11.00 en 13.00. Nog even gewacht op wat er ging komen, maar verder kwam er niets. Waarom we voor dat briefje naar een 2e loket moesten vraag ik me nu nog af.

Iets vergelijkbaars met het afhalen van de visums. Na enige tijd wachten komt er een medewerker de wachtruimte binnen, duwt je paspoorten in je handen, zegt: 'check visa' en verdwijnt weer achter een deur. Hoe check je een visum? Ach ja, de paspoortnummers kloppen, en het zijn visums voor vrijwilligerswerk. Geldigheidsduur is in orde. Toch maar weer even naar de dame aan de balie. Als de visums in orde zijn? Dan kunt u gewoon gaan. Prima! Bedankt en tot ziens. Welkom in de wondere wereld van de Ghanese flexibiliteit. De volgende stap in de voorbereiding is als het goed is een kennismaking met de Ghanese keuken...